[ Frank Deux, Okt. 2001 ]
Windbräkers, ahoi! Windbräkers, ahoi!
Windbräkers, ahoi, ahoi!
- Wenn dei Windbräkers singt,
jao, dann weit man, dat dat klingt,
denn dat Singen maokt us Freide.
Wi häbt äben richtig Spoaß.
Dorför sorgt all uuse Baos.Dann is Honnig in'ne Haide.
- Wie kaomt ut dei Mühler Mesk',
uut dei Burskup, van denn Esk,
uut'n Dörp, van Düpe, Schemde.
Van Südlohne un Holthusen
kaomt wi dingesdaogs hersusen
un singt in uus blaustriept' Hemde.
Windbräkers, ahoi ... - Wi sünd aower füftig Mann,
wi wät't uck nich, wo dat kann.
Wi häbt äben väl Plaseier.
Wi sit't gern 'n Stun'n tausaomen,
dor kann jeder gern tau kaomen,un drinkt us ein groot't Glas Beier.
- Wenn dei Wind so richtig huult
un dei Olske richtig muult,
wenn us will dat Hart woll bäwern,
dann gaoht wi up grote Fohrt.
Dat is äben uuse Ort,
un singt us dat van dei Läwern!
Windbräkers, ahoi ...
- Wi singt van dei Waoterkant,
van denn schönen Nordseestrand,
van Schanghai un van dei Wellen.
Da 's nich alles, wat wi daut,
aower dann geiht us dat gaut,un wi kaönt uck wat vertellen.
- Hüt' wät't gi van aals Bescheid,
un gi wät't, wo us dat geiht.
Hört us tau un Iaot't us singen.
Viellicht sünd gi mehr gewöhnt.
Wi daut't aower, wat wi kaönt,un dann schall dat woll gelingen!
Windbräkers, ahoi ...
